ความต้องการการเกษตรสมัยใหม่แบบยั่งยืน
การปฏิวัติสีเขียวเป็นช่วงเวลาของนวัตกรรมที่รุนแรงที่เกิดขึ้นในการเกษตรส่วนใหญ่ในปี 1960 และ 1970 แม้ว่าจะเริ่มในปี 1940 ในระหว่างช่วงเวลานี้มีการวิจัยและพัฒนาจำนวนมากที่เพิ่มผลผลิตทางการเกษตรอย่างมีนัยสำคัญประโยชน์ที่เราได้รับอย่างต่อเนื่องในวันนี้ เกษตรสมัยใหม่ความคิดริเริ่มรวมถึงการพัฒนาพันธุ์พืชที่ให้ผลผลิตสูงกว่าการแนะนำของปุ๋ยสังเคราะห์และสารกำจัดศัตรูพืชเช่นเดียวกับการปรับปรุงและการจัดการฟาร์มที่ทันสมัย มันเป็นนวัตกรรมเกษตรสมัยใหม่เหล่านี้ที่เปิดใช้งานความมั่นคง ด้านอาหารในโลกที่พัฒนากว่าที่เป็นไปได้ก่อนหน้านี้ ผลผลิตจำนวนมากเกิดขึ้นได้จากพื้นที่ที่มีขนาดค่อนข้างเล็กทำให้อาหารเป็นเรื่องง่ายสำหรับคนส่วนใหญ่ เมื่อมีการพัฒนาวิธีการทำเกษตรสมัยใหม่ความต้องการการเกษตรแบบยั่งยืนนั้นกว้างขึ้นจากความยั่งยืนทางเศรษฐกิจและอาหารไปสู่ความยั่งยืนทางสิ่งแวดล้อมและสังคม ในขณะที่ระดับของการลงทุนในการวิจัยและพัฒนาการเกษตรสมัยใหม่ลดลงอย่างมากตั้งแต่การปฏิวัติเขียวความรู้ภายในภาคได้เพิ่มขึ้นอย่างมากและธุรกิจการเกษตรได้ปรับแนวทางปฏิบัติเพื่อให้เกิดความยั่งยืนด้านการเกษตร โครงการเกษตรสมัยใหม่ยั่งยืน ทุกวันนี้อุตสาหกรรมเกษตรทั้งหมดรวมถึงธัญพืชพืชสวนการประมงน้ำตาลและเนื้อสัตว์เกี่ยวข้องกับการเกษตรแบบยั่งยืน พื้นที่เกษตรกรรมไม่อุดมสมบูรณ์เหมือนในช่วงปฏิวัติสีเขียวและเพื่อให้แน่ใจว่าอุตสาหกรรมอย่างยั่งยืนและที่สำคัญคือการจัดหาอาหารระดับโลกการปฏิบัติการเกษตรสมัยใหม่แบบยั่งยืนต้องอยู่ในระดับแนวหน้าของทุกอย่างที่อุตสาหกรรมอาหารทำ ในประเทศออสเตรเลีย บริษัท วิจัยและพัฒนาที่เป็นตัวแทนของเกษตรกรลงทุนในการวิจัยและพัฒนาเพื่อปรับปรุงการปฏิบัติทางการเกษตรที่ยั่งยืน บ่อยครั้งที่สิ่งนี้ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลกลาง นอกจากนี้ยังมีโรงเรียนเกษตรสมัยใหม่มากมาย หลักสูตรระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษารวมถึงหลักสูตรการเกษตรแบบยั่งยืนที่จัดให้คนสำหรับอาชีพเกษตรกรรมงานเกษตรสมัยใหม่มีความหลากหลายมากกว่าที่คิดบ่อยครั้งในสาขาวิทยาศาสตร์วิศวกรรมการส่งออกความสัมพันธ์ระหว่างประเทศและอีคอมเมิร์ซ เกษตรสมัยใหม่แบบยั่งยืนไม่ได้เป็นเพียงแค่วลีที่โด่งดังในประเทศอย่างออสเตรเลีย แต่เป็นธุรกิจที่สำคัญด้วยพื้นที่เพาะปลูกที่จำกัดน้ำที่มีจำกัดและความแปรปรวนของสภาพอากาศที่เพิ่มขึ้นและเหตุการณ์สภาพอากาศสุดขั้วที่ปรับปรุงการปฏิบัติทางเกษตรสมัยใหม่ที่ยั่งยืนเป็นพื้นฐานของความสำเร็จ ในอนาคตของอุตสาหกรรมและการจัดหาอาหารของโลก หากไม่มีการลงทุนเพิ่มในการวิจัยและพัฒนาความก้าวหน้าของการปฏิวัติเขียวอาจไม่เพียงพอที่จะทำให้แน่ใจว่าประชาชนยังคงมีความมั่นคงด้านอาหารต่อไป เกษตรสมัยใหม่แบบยั่งยืนต้องสามารถผลิตอาหารได้โดยไม่ต้องสูญเสียทรัพยากรธรรมชาติที่จำเป็นในการเติบโตผลิตผลมากขึ้นในอนาคต เมื่อมีการพัฒนาวิธีปฏิบัติและความรู้เกี่ยวกับการทำฟาร์มแบบยั่งยืนได้ขยายเกษตรกรได้ตระหนักว่าพวกเขามีความรับผิดชอบมากกว่าพืชและสัตว์ ครั้งหนึ่งที่เกษตรกรเลี้ยงสัตว์เล็มหญ้าวันนี้เกษตรกรปศุสัตว์ที่ยั่งยืนคิดว่าตัวเองเป็นผู้จัดการระบบนิเวศที่มีชีวิตทั้งสาม